نخستین گوشی های دارای ویژگی های خاص

زندگی ما در این روزها تا حد زیادی با گوشی های هوشمند پیشرفته آمیخته شده و در این میان، خیلی راحت پیشرفت‌هایی که این تکنولوژی در ۲۰ سال گذشته پشت سر گذاشته را فراموش می‌کنیم. به همین دلیل، در این مطلب قصد داریم به گوشی‌هایی بپردازیم که برای نخستین بار ویژگی‌هایی را به ارمغان آوردند که در دنیای امروز وجود آن‌ها به یکی از موارد جدایی‌ناپذیر گوشی های هوشمند بدل شده است.

نخستین گوشی دوربین‌دار

گوشی بدون دوربین را تصور کنید، اگر سنتان از یک حدی بالاتر باشد، حتما گوشی‌های فاقد دوربین را به یاد میاورید. اولین دوربین‌های دیجیتالی کیفیت خوبی نداشتند و بعد از سال‌ها تلاش، بالاخره این دوربین‌ها در گوشی‌ها تعبیه شدند. مقام اولین گوشی مجهز به دوربین که در مه ۱۹۹۹ عرضه شد به گوشی Kyocera VP-210 تعلق دارد که از دوربین سلفی ۰.۱۱ مگاپیکسلی بهره می‌برد. این گوشی توانایی ذخیره‌ی فقط ۲۰ عکس را داشت. در ادامه، گوشی‌های دوربین‌دار سامسونگ SCH-V200 و شارپ J-SH04 معرفی شدند. نخستین گوشی دوربین‌داری که در آمریکا عرضه شد، سانیو SCP-5300 بود. این گوشی از دوربین ۰.۳ مگاپیکسلی بهره می‌برد و می‌توانست عکس‌هایی با رزولوشن ۶۴۰ در ۴۸۰ ثبت کند.

نخستین گوشی دارای دوربین دوگانه

۱۲ سال بعد، بالاخره یک لنز دوم در پشت یکی از گوشی‌ها گذاشته شد. در ژوئیه ۲۰۱۱ گوشی ال‌جی Optimus 3D کمی زودتر از HTC Evo 3D  عرضه شد. اگرچه لازم به ذکر است این دوربین‌های دوگانه برای گرفتن عکس‌های سه‌بعدی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. دو دوربین موجود در پنل پشتی گوشی ال‌جی از سنسور ۵ مگاپیکسلی بهره می‌بردند و این گوشی علاوه بر بهره‌گیری از اندروید ۲.۲، مجهز به ۸ گیگابایت حافظه رم بود. باید بگوییم جذابیت دوربین‌های دوگانه برای عکس‌برداری سه‌بعدی خیلی زود فروکش کرد. سپس در سال ۲۰۱۶ با معرفی گوشی‌های هواوی P9 و ال‌جی G5، دوران جدید دوربین‌های چندگانه آغاز شد و از آن پس شرکت‌ها برای تعبیه‌ی دوربین‌های بیشتر، وارد رقابت شدند.

نخستین گوشی ۳G

ارائه اینترنت ۳G خبر بسیار مهمی در زمانی که سرعت اینترنت موبایل بسیار پایین بود محسوب می‌شد و امکانات قابل توجهی را برای کاربران به ارمغان آورد. در رابطه با نخستین گوشی ۳G نمی‌توان با قاطعیت اظهارنظر کرد. احتمالا یکی از گوشی‌های پاناسونیک یا شرکت‌های NEC  که در سال ۲۰۰۱ در ژاپن عرضه شده‌اند، دارای این عنوان هستند. در سال ۲۰۰۲، گوشی موتورولا A820 که در بریتانیا معرفی شده، یکی از اولین گوشی‌های ۳G به حساب می‌آید. تا سال‌ها پس از معرفی این گوشی‌ها، کاربران چندان به‌دنبال گوشی‌های دارای فناوری ۳G نبودند و حتی اولین آیفون که در سال ۲۰۰۷ رونمایی شد، از این فناوری پشتیبانی نمی‌کرد. ولی نسخه‌ی دوم آیفون از این فناوری بهره می‌برد و حتی اپل برای نام‌گذاری پسوند آن از عبارت ۳G استفاده کرد.

نخستین گوشی ۴G

مقام نخستین گوشی ۴G در سال ۲۰۱۰ در آمریکا به HTC Evo تعلق دارد که با نمایشگر ۴.۸ اینچی که از رزولوشن ۴۸۰ در ۸۰۰ بهره می‌برد، عرضه شد. قلب تپنده‌ی این گوشی هم یک تراشه اسنپ‌دراگون ۱ گیگاهرتزی بود. در مورد اولین گوشی ۴G جهان به‌نظر می‌رسد باید این مقام را به HTC Max 4G اعطا کنیم که در نوامبر ۲۰۰۸ فقط در روسیه عرضه شد. این گوشی از نسخه‌ی تغییر یافته ویندوز موبایل بهره می‌برد و از بین مشخصات سخت‌افزاری آن هم می‌توانیم به تراشه اسنپ‌دراگون ۵۲۸ مگاهرتزی، ۲۸۸ مگابایت حافظه رم و ۸ گیگابایت حافظه داخلی اشاره کنیم.

اولین گوشی همراه با اپ استور

اولین آیفون از اپلیکیشن‌های توسعه‌یافته توسط دیگر افراد پشتیبانی نمی‌کرد. اپ استور اپل همراه با آیفون ۳G (نسل دوم آیفون) عرضه شد. اپل به توسعه‌دهندگان اجازه داد که به این پلتفرم دسترسی داشته باشند و برای آن اپلیکیشن‌هایی را توسعه دهند. اوایل ۵۰۰ اپلیکیشن در این اپ استور قرار داشت که برای کاربران سال ۲۰۰۸، عدد بسیار بزرگی محسوب می‌شد. پلی استور گوگل که در ابتدا اندروید مارکت نام داشت، ۴ ماه بعد در نوامبر ۲۰۰۸ فعالیت خود را آغاز کرد.

گرچه قبل از اپل هم شرکت‌های دیگری در این زمینه وارد عمل شده بودند اما اپ استور اپل این مفهوم را فراگیر کرد. در سال ۲۰۰۶، نوکیا کاتالوگ معرفی شد که برای گوشی‌های نوکیا مبتنی بر سیستم‌عامل سیمبین، مواردی مانند اپلیکیشن‌ها، رینگتون‌ها و ویدیوهایی را ارائه می‌داد. پیش از نوکیا هم، اپراتور مخابراتی NTT Docomo در ژاپن، یک نوع اپ استور اولیه در سال ۱۹۹۹ ارائه داده بود. این اپ استور با نرم‌افزار گوشی‌های مذکور یکپارچه بود و توسعه‌دهندگان درصدی از فروش محصولات خود را دریافت می‌کردند.

نخستین گوشی ضدآب

در حال حاضر، ضدآب بودن به یک ویژگی فراگیر در بین گوشی‌های پرچم‌دار تبدیل شده است اما ارائه‌ی این مزیت به این راحتی‌ها امکان‌پذیر نبود و مهندسان سال‌ها برای آن وقت گذاشتند. سال‌ها قبل، هر یک از شرکت‌ها تعریف خاصی از ضد آب بودن ارائه می‌دادند و به همین دلیل نمی‌توان با قاطعیت نخستین گوشی ضدآب را انتخاب کرد. در هر صورت، بین گوشی‌های مختلف، می‌توانیم به اریکسون R310 که در سال ۲۰۰۰ عرضه شد و نوکیا ۵۱۴۰ که در سال ۲۰۰۴ عرضه شد، به‌عنوان اولین گوشی‌هایی که تا حدی در برابر نفوذ آب مقاوم بودند، اشاره کنیم.

در سال ۲۰۰۵ گوشی کاسیو G’zOne Type-R Outdoor Phone فقط در ژاپن عرضه شد و به مدت ۳۰ دقیقه می‌توانست در برابر نفوذ آب مقاومت کند و در آب غوطه‌ور بماند. در همین زمینه می‌توانیم به گوشی‌ فوجیتسو F703i هم اشاره کنیم که در سال ۲۰۰۷ عرضه شد. در رابطه با اولین گوشی‌ هوشمندی که با توجه به معنای امروزی ضدآب محسوب می‌شود، می‌توانیم به گوشی‌ سونی اکسپریا Z اشاره کنیم.

نخستین گوشی مجهز به حسگر اثر انگشت

اپل که در سال ۲۰۱۳ با تعبیه تاچ آی‌دی در آیفون ۵ اس   عرضه شد، تکنولوژی حسگر اثر انگشت را تا حد زیادی فراگیر کرد. اما عنوان نخستین گوشی‌ مجهز به حسگر اثر انگشت، متعلق به Pantech GI100 است که در سال ۲۰۰۴ عرضه شد. این گوشی‌ به‌صورت گسترده عرضه نشد و سپس در سال ۲۰۰۷، توشیبا دو گوشی‌ G500 و G900 را معرفی کرد که از این مشخصه بهره می‌بردند. البته باید گفت که قبل از آیفون ۵ اس، گوشی‌ها برای این مشخصه از روش اسکن اپتیکال استفاده می‌کردند که این یعنی طرح اثر انگشت مانند یک عکس اسکن می‌شد. اما اپل برای آیفون ۵ اس به بهره‌گیری از اسکن خازنی روی آورد که از امنیت و دقت بیشتری بهره می‌برد.